Jana Vasiljević

Jana Vasiljević over de wijk, haar creatieproces, en de rondleiding die ze zal geven rond haar werk. 

Bij mijn eerste bezoeken aan Zwankendamme viel mij vooral op hoe compact en overzichtelijk het dorp is. Een kerk, een paar straten en die haven die alles omsluit. Ik merkte dat er een sterke gemeenschap leeft en herkende dat gevoel ook van het dorp waarin ik opgroeide. Maar het lijkt tegelijkertijd ook alsof de gemeenschappelijkheid verkleint en er meer en meer isolatie optreedt.  

Mijn werk bestaat uit twee, complementaire delen. Eerst en vooral beeld ik het dorp letterlijk af op een muurschildering, al is het in een vereenvoudigde versie. Ik vind het belangrijk dat mijn werk de omgeving zelf afbeeldt, dat het geen externe beeldtaal is. Als je wat verder van de muurschildering vandaan wandelt, kan je precies datzelfde aangezicht zien als waar mijn beeld op gebaseerd is. Daarnaast wil ik ook bijdragen aan de sociale cohesie van Zwankendamme. Dat doe ik in de vorm van een vriendschapsboekje dat elke inwoner kan invullen en doorgeven en door te koken voor mensen. Eten verenigt altijd. 

De muurschildering zet het landschap van Zwankendamme letterlijk centraal in het dorp. Ik hoop dat het een plezier wordt om voorbij de muurschildering te lopen doordat er een vorm van herkenning en eigenaarschap optreedt: dit is ons dorp. Het zou een soort van landmark kunnen worden. Wat het vriendschapsboekje betreft hoop ik dat het vandaag een manier wordt om verbindingen met elkaar aan te gaan. Na deze editie van Uitwijken wil ik de ingevulde boekjes hier laten zodat ze een archief worden van Zwankendamme anno 2022. Over een paar jaar kan je dan teruglezen wie hier woonde, wat hun favoriete kleur was en waar ze bang voor waren.