We hervatten onze route en komen na enkele dagen regen terug bij de tuin van Virgene in Reet. Onderweg vinden we enkele arbeiders die bomen aan het omhakken zijn in een tuin en ons zaagsel geven om het vuur in de oven aan te steken. Het eerste ingrediënt dat we verzamelden. We nodigen ze uit om te komen eten, maar aangezien we nog geen exacte locatie hebben, is het moeilijk mensen bij deze fase van de reis te betrekken. In Reet begint onze zoektocht naar een plek om te koken, zonder planning vooraf aangezien het ons leuk lijkt buiten te koken en in interactie te kunnen gaan met voorbijgangers. De meeste plekken langs de wegen waar we wandelen zijn afgebakend door hekken of aangegeven als privé-eigendom. Geconfronteerd met een gebrek aan andere openbare ruimtes lijkt de openbare weg de enige plek waar we contact kunnen creëren met voorbijgangers. Een splitsing tussen twee wegen werd onze kookplek voor de nacht.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Inés en Michela zetten eten en onze eetcultuur in als artistiek medium, en stellen zo onze sociale en fysieke omgeving in vraag. Voorzien van niet meer dan een draagbare oven en wat keukengerei, trekken ze met Stone Soup gesprekken op gang met het maken van een gerecht als bindmiddel. 
Lees hier meer over het project.